Frank Bluiminck vertelt over de impact van de VG Hackathon
De VG Hackathon 2021 kan niet worden georganiseerd zonder onze belangrijke partners en sponsoren. We praten met Frank Bluiminck, directeur van de VGN over zijn ervaring met de VG Hackathon en waarom het zo belangrijk is om samen de toekomst van de zorg te vormen.
Vertel eerst iets over jezelf.
Ik ben Frank Bluiminck, directeur van de VGN, vereniging voor gehandicaptenzorgorganisaties. Er zijn ongeveer 175 organisaties lid van de VGN. Daar werken ruim 170.000 medewerkers die voor om en nabij 200.000 cliënten de zorg en ondersteuning invullen. De VGN is in ontwikkeling, we zijn een maatschappelijke branchevereniging dus we proberen echt te werken om de kwaliteit van bestaan voor mensen met een beperking te verbeteren. We zijn wel echt veel meer samen met cliënt en verwanten dingen aan het doen. Waar we voorheen vooral via de bestuurders van de zorgorganisaties aan de slag gingen (en dat doen we ook nog steeds wel), proberen we ook steeds vaker netwerken van medewerkers van organisaties te betrekken bij discussies over de jeugdhulp of de kwaliteit van de zorg. Dan vragen we daar ook ervaringsdeskundigheid bij. En het kan allemaal nog steeds meer, maar we zijn er echt wel mee in ontwikkeling.
Je bent al vanaf de eerste editie betrokken bij de VG Hackathon. Wat maakt dat je ook dit jaar weer een bijdrage wil leveren?
Ja de VG Hackathon was de eerste keer georganiseerd als initiatief van een aantal zeer betrokken mensen dat daar veel energie en privétijd in heeft gestopt en we zijn er als VGN gaandeweg bij betrokken geraakt. We hebben daar eigenlijk een ondersteunende en faciliterende rol gespeeld. Ik mocht daar in de jury zitten. Dat was eigenlijk een hele kleine rol, maar een waarbij ik heel mooi kon genieten en ook kon zien wat er gebeurde. Je zag dat het bloed, de zweet en de tranen er ook vanaf spatten en je zag ook wel hoe intens het was bij iedereen. Maar wat mij vooral bij bleef is met hoeveel betrokkenheid mensen daar stonden! Ook na een afmattende week, vrijdagavond 19:00 uur was bijna iedereen nog ter plekke om ervaringen te delen. Dan voel je gewoon de kracht die er is in de sector. Dus wat ik zag dat de VG Hackathon opleverde, was de bereidheid om te delen en ook wel een beetje verwonding van “Goh, doen jullie dat ook, hoe werkt dat bij jullie? Mag ik een keer met jou doorpraten over hoe dat werkt bij jullie?”. Er was een soort ‘eagerness’ om te delen wat er is. De mensen zijn ook trots op wat ze hebben ontwikkeld en hadden een enorme bereidheid om te delen. Tegelijkertijd was er een soort honger, een verlangen naar “vertel mij hoe jullie het hebben gedaan!”. Ik vind dat eigenlijk de mooiste opbrengst van de VG Hackathon. En ik zag wat je kan bereiken als je samenwerkt met deze mensen. Dus ik voelde echt dat als je die veranderingsenergie bij al die mensen optelt en samenvoegt, we dan echt impact kunnen maken op de sector. Daar zag ik de beweging die wij als VGN ook willen steunen. Ik was daar zeer van onder de indruk, dus ik kijk ook met verlangen uit naar de volgende editie!
De VG Hackathon is het begin van het maken van dat nieuwe verhaal over de gehandicaptenzorg.
Frank Bluiminck
Wat vind je van het thema ‘Tijd voor zorg’?
De tweede Hackathon heeft een heel mooi thema. Het gaat over werkdruk en arbeidsmarkttekorten. Dat is wel een vraagstuk van vandaag de dag, maar dat vraagstuk naar de toekomst wordt eigenlijk vele malen urgenter. Dus we hebben gewoon niet meer de mensen om te doen wat we deden. Want als we dat blijven doen, dan heb je gewoon een tekort aan alles eigenlijk. Werkdruk en arbeidsmarktproblematiek is aan de orde van de dag. Als je bij organisaties of bij teams op bezoek komt, is dat het vraagstuk waar ze mee worstelen. En het probleem is dat je daardoor eigenlijk medewerkers niet in staat stelt om te doen waarvoor ze eigenlijk in de sector zijn gaan werken: aandacht geven aan die cliënt en met die cliënt goede dingen doen. Dus dat vind ik echt een heel serieus en ernstig probleem. Dit probleem zal in urgentie alleen nog maar veel verder toenemen. Wat mij wel opvalt aan dit thema, is dat er een soort zwaarte op het vraagstuk ligt. Men kijkt een beetje moedeloos naar, van “Gaan we weer.. Ik heb geen idee hoe dat moet..”, maar ik ben ervan overtuigd dat we wel weten hoe het moet! Eigenlijk is het niet zo moeilijk. Je moet het vooral eenvoudiger maken. In de kern gaat het om het normale leven vormgeven samen met de cliënt, met verwanten en met de begeleiders. Als je het vanuit dat perspectief bekijkt, dan zijn de oplossingen ook eenvoudig.
Het is met dit thema wel een uitdaging om een concrete oplossing te bedenken. Heb je nog tips voor de deelnemende teams?
Ja, ik vind het belangrijk dat je met elkaar moet ontdekken wat nou de manier is om dit vraagstuk beter organiseren. Ik wil er echt voor zorgen dat we daar een positief verhaal neerzitten van hoe we het anders kunnen gaan doen. En ik denk dat het positieve verhaal begint door te erkennen dat er al veel kennis en expertise is bij medewerkers. Dat zijn onze mensen. Maar er is ook heel veel kennis bij cliënten zelf en bij de verwanten, de ouders, de naasten van de cliënt. Je moet die kennis en ervaring die er is beter gaan benutten en dat beter organiseren. We zijn gezegend met een wereld van technologie die daar ongekende mogelijkheden bij biedt. En we moeten gaan ontdekken en gaan ervaren wat nou werkt in de gehandicaptensector. Het is geen ‘quick fix’, het is geen plug-in, je kan er niet zomaar een stekker in stoppen en ‘daar gaan we’. Dus je moet dat echt samen ontwikkelen en er gewoon mee aan de slag gaan om te ontdekken wat werkt. En daar is de Hackathon voor bedoeld.
Wat is volgens jou het belang van een landelijke hackathon in de VG-sector?
Iedereen is op zijn eigen stukje wel bezig met het vraagstuk arbeidsmarktproblematiek en werkdruk, maar samen kun je echt veel meer impact maken. Het vraagstuk is ook zo groot, dat je dat niet alleen kan. Mijn motto is altijd: bij schaarste moet je delen en niet concurreren. Ik denk dat de VG Hackathon laat zien dat we dat kunnen. Ik ben ervan overtuigd dat we op deze manier naar een hele nieuwe sector toe bewegen. En ik vind het echt een prachtige kans om daar om daar morgen mee te beginnen. Dus ik roep ook iedereen op om mee te doen, want dit is het begin van de toekomst. Nu ben je nog op tijd om dat nieuwe te organiseren.
Hoe zie jij de toekomst van de zorg?
Ik ben best wel optimistisch. Er zijn mensen die naar die prognoses kijken over de arbeidsmarkt en over de financiën, die daar een beetje somber verhaal van maken: “het wordt allemaal erger, minder, het kan niet meer..” Je kunt dat roepen, maar als je echt wil veranderen, dan moet je een positief verhaal brengen. Ik denk dat wij dat verhaal kunnen maken. En de VG Hackathon is het begin van het maken van dat nieuwe verhaal over de gehandicaptenzorg. Ik zou iedereen willen oproepen die betrokken is bij de toekomst van de gehandicaptenzorg: kom en doe mee aan de tweede editie van de VG Hackathon! Het is een unieke kans om samen met je collega’s en met alle kennis en ervaring die er is te werken aan een andere manier van organiseren van de gehandicaptenzorg.